Lunes, Oktubre 10, 2011

BYAHE NG JEEPNEY

Kilala ang bansa natin sa jeepney. Jeepney na sumasalamin sa pagiging malikhain nating mga pinoy. At iyon ay totoo nga walang kaduda-duda. Ang jeepney ay hindi lamang nagpatanyag sa atin sa larangan ng sining maging sa labanan ng buhay. Ang ilan sa ating mga mamamayan ito ang hanapbuhay. At tila naging bahagi ng sirkulasyon ng pangkaraniwang magdamag ng pilipino ang jeepney. Halos lahat tayo ay nakasakay na dito at ang karamihan pa nga ito ang ginagamit pangtransportasyon.
 

Isa ako sa mga libo-libong mamayan na sumasakay ng jeepney. Bawat araw nakikipagbabakan ako para makasakay lang.  Malaking tulong kasi ito sa akin dahil bilang studyante malaki ang aking natitipid bagamat mahirap lang talagang sumakay.  Kaya nga ng umuso ang awitin ni yeng constentino na love story sa jeepney  tila nakarelate ako tulad ng karamihan.  Bilang isang pasahero masasabi ko na marahil malaki ang naging market ng album na ito dahil sa patok ito sa mga jeepney driver at passenger .        
                                                                 

                             
                                                                                                                                
                                                                       
 Talagang kakaiba ang jeepney hindi tulad ng ibang sasakyan.Maraming nagaganap na eksena sa loob at labas ng  jeep.  Maikli man o mahaba ang byahe kaya di na nkakapagtaka kung ang mga senaryo maging ordinayo na langito sa ating mga mata.  Marahil  pamilyar na rin kayo sa mga eksenang tulad ng ss:


—natutulog na tulo ang laway
—taong na kalagpas na sa kanyang babaan
—traffic na lagpas isang oras
—magmumura dahil kulang ang sukli
—tulakan at agawan
—babaeng feel na feel ang hangin sa bintana ng jeep
—driver na mahuhuli ng blue boys
—siksikan tapos katabi mo mataba
—driver na walang pakialam sa pashero
—pasimpleng 1-2-3
—umuulan tapos walang trapal pang asar talaga
—kembot sa kanan kembot sa kaliwa may nakasbit na hindi pa rin puno sabi ng driver.
—lalaking pilit na mangbubuso sa katabing babae
—babaeng kinulang sa tela ang suot
—nagtetext o kaya may kausap sa phone
—masisiraan ung jeep
—pasaherong mukhang terorista
—magnanakaw na nakakatakot
—mga grupo ng maiingay sa sakay
—tawanan na parang ikaw ang pinaguusapan
—taong tahimik lang
—lalaking natutulog halos hihiga na piling kama ung upuan
—magsyotang kala mo asa park makapaglampungan wagas
—foreigner na hindi mo maintindihan
—stereo nakakabingi
—taong may headset sa tenga kala mo talaga seryoso
—lalaking gentleman(ako lang ata to? joke.)
—matatandang pinagchichimisan ang buhay ng may buhay
—kanya kanyang emosyon at facial expression
—at pababain ka ng driver dahil mag-isa ka na lang wala syang pakialam kung makasakay ka pa ulit.

sa loob palagi ng aking byahe tila immune na ako sa ganyang pangyayari. Kahit sino man sa atin masasanay kung buong buhay mo ba aman  ay halos bestfriend mo na ang jeep lagi mo kasing nakikita dahil kailangan.  Laging tatandaan "barya lang po  sa umaga" (joke) ito talaga ang dapat tandaan “INGAT”.                                                                                                                                                                                                        

“BAWAT PASAHERO AY MAY KANYA-KANYANG KWENTONG DAPAT IRESPETO. NAWA’Y GAWIN ITONG GABAY SA MGA SUSUNOD PANG PAGLALAKBAY..”
ITO ANG…




--hinaing ng isang mapagpanggap na manunulat--

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento